Na Podolu biały kamień

Na Podolu biały kamień, Na Podolu biały kamień, szedzi Podolanka na nim, szedzi Podolanka na nim. Przyszed dó nij podoleniec, przyszed dó nij podoleniec: Podolonka, daj mi wieniec, Podolonka, daj mi wieniec. Rada bym ci jeden dała, rada bym ci jeden dała, bym się brata nie bojała, bym sie brata nie bojała. Bież do sadu wiszniowego, bież do sadu wiszniowego: urwij ziela zielonego, urwij ziela zielonego. Ugotuj go w czarnej juszy, ugotuj go w czarnej juszy, a pozbędziesz bratu duszy, a pozbędziesz bratu duszy.
Na po- do- lu bia- ły ka- mień, na po- do- lu bia- ły ka- mień, 5 sze- dzi po- do- lan- ka na nim, sze- dzi po- do- lan- ka na nim.
209. Ballada opublikowana dopiero w XX wieku w monografii Pomorze (DWOK T. 39 nr 150). Została zanotowana przez Oskara Kolberga podczas jego pobytu w Waplewie Wielkim (gmina Stary Targ, powiat sztumski), gdzie był gościem rodziny Sierakowskich. Kolberg odwiedził Pomorze tylko jeden raz, w 1875 roku.