Wezmę ja żupan

Wezmę ja żupan, wezmę ja kontusz, szablę przypaszę, pójdę do dziewczyny, pójdę do jedyny, tam się ucieszę. Czego ty płaczesz, czego wyrzekasz, dziewczyno moja? Tego ja płaczę, tego wyrzekam, nie będę twoja. Nie będę twoja, nie będę twoja, ani niczyja, będe na grobie, będe na grobie, biała lilija.
1. Wez- mę ja żu- pan, wez- mę ja kon- tusz, sza- blę przy- pa- szę, 5 pój- dę do dziew- czy- ny, pój- dę do je- dy- ny, tam się u- cie- szę.
Odtwórz Stop
006. Wariant popularnej ballady „Wezmę ja kontusz” zanotowany w okolicach Płocka, a opublikowany przez Oskara Kolberga w Pieśni ludu polskiego (DWOK T. 1) nr 1g.