Idzie żołnierz borem, lasem

Idzie żołnierz [:borem, lasem:], przymierając [:z głodu czasem:], przymierając z głodu czasem. Suknia na nim[:oblatuje:], wiatr dziurami[:tańcuje:], wiatr dziurami tańcuje. Chociaż żołnierz obszarpany, przecież idzie między pany. , Trzeba by go pożałować: chleba, soli nie żałować. W bębny, kotły zabębnili, na wojenkę zatrąbili. Starsza siostra brata miała, na wojenkę go wysłała. W prawą rączkę miecz mu dała, sama rzewnie zapłakała. Nie płacz, nie płacz siostro, brata, powrócę ja za trzy lata. Już trzy lata upłynęły, a my brata nie widziały. . Jeszcze minął [:rok, półtora:], już żołnierze [:jadą z pola:], już żołnierze jadą z pola. Witam, witam [:mospanowie:], czy daleko brat [:na wojnie:], czy daleko brat na wojnie? Niedaleko [:w czystém polu:], leży sobie [:na kamieniu:], prawą nóżkę ma w strzemieniu. Konik jego [:wedle niego:], grzebie nóżką [:żałuje go:], grzebie nóżką, żałuje go. Już się wgrzebał [:po kolana:], żałujący [:swego pana:], żałujący swego pana. Póki mój pan [:na mnie siadał:], To ja goły [:owies jadał:], To ja goły owies jadał. Teraz nie mam [:sieczki, słomy:], rozniesą mnie [:kruki, wrony:], rozniesą mnie kruki, wrony. Lepsza w domu [:groch, kapusta:], niż na wojnie [:kura tłusta:], niż na wojnie kura tłusta. Lepiej w domu [:cepem buchać:], jak na wojnie [:bębna słuchać:], jak na wojnie bębna słuchać. Lepiej w domu [:płoty grodzić:], niż na wojnie [:marszem chodzić:], niż na wojnie marszem chodzić. Lepiej w domu [:pole orać:], niż na wojnie [:pardon wołać:], niż na wojnie pardon wołać. Lepiej w domu [:kosą kosić:], niż na wojnie [:szablę nosić:], Niż na wojnie szablę nosić. Bo na wojnie [:szable kruszą:], niejeden się [:żegna z duszą:], niejeden się żegna z duszą. Bo na wojnie [:pięknie chodzą:], po kolana [:we krwi brodzą:], po kolana we krwi brodzą.